“Ik ben Wilma Bakx en ik ben 65 jaar, bijna 66 jaar. Maar bij MEZZ voel ik mij 25 jaar, echt heerlijk. Ik ben geboren in Bergen op Zoom en ik heb op verschillende plaatsen in Brabant gewoond, maar sinds 11 jaar woon ik nu in Breda. Ik woon hier in een hartstikke leuk klein Eftelinghuisje.”

“Nu niet meer, maar ik heb 22 jaar als internationaal inkoper gewerkt. In een echte mannenwereld. Hijsen en heffen, alles op het gebied van staalkabels en overal waar je mee kunt hijsen. Een heel leuk bedrijf. Ik mis nog steeds mijn collega’s en mijn werk, maar het is goed afgerond. Mijn eigen kleine clubje van zeven man zie ik gelukkig nog wel een paar keer per jaar.”

“Ik kan heel goed Turks koken. Mijn kinderen zijn half Turks, dus dat heb ik toen geleerd. Daarnaast is mijn grootste hobby op dit moment mijn kleindochter. Ik heb sinds een jaar een kleindochter en ik ben helemaal verliefd. Ik had altijd zo’n hekel aan oma’s die constant foto’s laten zien, en nu moet ik erop letten dat ik dit zelf niet doe. Ik heb al een hele kledingkast vol gehaakt met kleedjes en dekentjes voor haar.”

“Ik kwam altijd al bij MEZZ. Toen ik een keer een uitverkochte show bezocht – ik weet niet eens meer welke, maar ik denk De Dijk – zag ik de mensen achter de garderobe zwoegen om al die jassen terug te geven aan de bezoekers. Toen dacht ik meteen: Dit lijkt mij gewoon leuk, ik ga eens kijken of er een mogelijkheid is. Ik zag op de website dat MEZZ op zoek was naar vrijwilligers en ik heb mij meteen aangemeld. Dat is alweer 7 jaar geleden.”

“Ik werk heel graag. Ik doe meestal kassa en dat zijn korte diensten, dus daar kan ik er wel vijf of zes per maand doen. Je hebt contact met alle mensen die bij jou komen en je hebt één-op-één contact. Bij de bar is het heel druk en dat trekt mij minder.”

“Maar het allerleukste vind ik de collega’s die je ontmoet. We hebben echt een hele leuke groep vrijwilligers bij elkaar. Daarnaast mag je alle concerten gratis bezoeken en je mag een aantal keer per jaar een introducee meenemen. Het is maar zeven minuten fietsen en je kunt een drankje doen in het prachtige popcafé.”

“Ik ben drie jaar mee geweest naar Pinkpop. Ik háát kamperen: vier nachten op een slecht luchtbed en in een tent. Daarnaast zijn er veel heuvels in Limburg, dus je moet je tent wel op een goede plek zetten, anders glij je er ’s nachts zo uit. Het is een ramp, maar het is zó gezellig. Je staat op de crewcamping met alle andere vrijwilligers. Het is feest elke ochtend en avond. Je ontbijt samen en gaat samen naar het restaurant om te borrelen. Op de terugweg denk ik na vier dagen kamperen wel altijd: dit doe ik nooit meer. Dan verkoop ik altijd al mijn kampeerspullen in de bus, maar dan komt er elk jaar toch weer de vraag om je aan te melden en dan koop ik alles weer opnieuw.”

“Ik heb alleen maar goede herinneringen aan MEZZ. Ik heb nog geen enkele slechte avond gehad. Niet qua werk, qua collega’s en qua bezoeker. Ik noem het altijd mijn geliefde MEZZ. Ik ben dol op MEZZ. Ik ben altijd blij als de zomer voorbij is en MEZZ weer opengaat.”

“Physical Graffiti, dat is een coverband van Led Zeppelin. Maar als je je ogen sluit, dan hoor je Robert Plant. Echt ongelooflijk. Ik ben normaal gesproken niet zo van de coverbands, maar deze springt er echt met kop en schouders bovenuit.”

“Een verrijking voor Breda. Een schitterend gebouw en sinds de nieuwe directeur vernieuwend.”

“Ik zou graag de band Vandenberg willen zien. Of nog een keer Physical Graffiti, want die is al twee jaar niet geweest.”