Nele Needs A Holiday schrijft liedjes over alledaagse tragedies: over het lief dat je lief niet meer is, over vieze kerels die je lastigvallen op straat, over wakker worden en je die zéér subversieve danspassen van de voorbije nacht vaagweg herinneren… Elke keer er iets in Neles leven mis loopt, schrijft ze er een nummer over, wat resulteert in liedjes met titels als “I Really Wish I Was A Bitch” en “I Love You But I Google Other People”.

Aan Neles zijde staat haar volledig vrouwelijk band, die met klaterende backings voor een finke portie “shalala” en een instant vakantiegevoel zorgt. Ze brengen muziek die kan omschreven worden als gemene folk, vriendelijke lo-fi of akoestische punk. Nele Needs A Holiday laat zich inspireren door antifolk helden als Jeffrey Lewis, Daniel Johnston en The Moldy Peaches, maar ook door girlbands uit de vroege jaren zestig, zoals The Ronettes en The Chrystals. Verder inspiratie vindt Nele in baaldagen, gevoelens van wraak, pijnlijke schoenen en zatte botten, verscheidene complexen, en dat lege gevoel na een hele avond zappend voor TV te hebben gezeten.

Ilen Mer zal de support verzorgen. Ilen Mer is een indieband die warme, donkere electro-pop combineert met orkestrale invloeden. Na het debuutalbum ‘The Things That Sleep In The Woods’ (2015) vertrok het viertal in de zomer van 2016 naar Zweden voor de opnames van de tweede plaat. In een huisje in de afgelegen bossen bouwden ze hun eigen studio op. ‘Öar’ is het resultaat van de twee weken die de band in Zweden doorbracht. Dat leverde in juni 2017 de eerste single ‘Skeleton’ op, dat zweeft tussen lichtvoetig, dromerig, donker en rauw.