Nu metal heeft voor de soundtrack van een hele generatie gezorgd. Wie herinnert zich niet de middelvinger van Fred Durst, de schreeuw van Chester Bennington of het gemaskerde gezicht van Corey Taylor? Het was het laatste bolwerk van zware gitaren in de mainstream, met harde riffs en beukende drums op radio en tv. Vandaag is dit praktisch ondenkbaar geworden. Bizkit Park pakt deze taak met volle energie op. ‘Keep on rollin’ baby, you know what time it is.’