Borokov Borokov. En ik zeg het geen twee keer, zou Kamagurka daar aan toevoegen. Dit tot duo gereduceerde Vlaamse clubje losbollen tart graag de wetten der logica. Borokov Borokov maakt muziek waar het zelf graag op danst of charmant de nek op kan breken. Noem het ‘hoekige synthpop, krauttrock met een dubbelle t, no no wave of een polyfone paniekaanval.’ Jij mag mee komen dansen. Op 9 november treedt Borokov Borokov in MEZZ!
Borokov Borokov bestaat al sinds 2005. De geschiedenis van het verhaal achter het huidige duo lijkt op een afvalsprookje van vier witte mannetjes. Op het vorige, met allerlei gastvocalisten ingekleurde album De Verkeerde Fout (2022) waren er nog drie bandleden over. Onlangs verscheen het nieuwe album Potatato, een duoplaat van de twee overgebleven elektronicapioniers Boris Van den Eynden en Noah Melis. Op een Amsterdams label, maar zonder gasten of samenwerkingen, en voor het eerst ook zonder de vertrokken Arne Omloop. Niet getreurd. De niet heel droevig klinkende break-up song Pomelo op Potatato was de aanzet voor veel meer tracks, steeds beginnend met een P en eindigend op een O.
Borokov Borokov ontstond in 2005 naar een idee van Sven Overheul. Hij zocht mensen die geen muziek konden spelen om daar een groep mee te beginnen. Na één optreden was Sven zelf echter al weer weg. Niet lang erna verving Noah Melis een drumcomputer. Hij en de onlangs vertrokken Arne Omloop fungeerden daarna ook een lange periode als ritmetandem van de psychedelische rockband Bed Rugs. Een ander belangrijk brein binnen Borokov Borokov is kunstenaar Boris Van den Eynden. De voorheen vooral als grafisch ontwerper werkzame Van den Eynden is bijzonder veelzijdig als beeldend kunstenaar, performer en als auteur. Hij schreef boeken onder de anagrammen Lorie Bevins, Evelin Brosi, Elvis Bonier, Silvio Ebner en Oliver Ibsen.
Sommige zaken zijn moeilijk te voorspellen. Borokov Borokov werd de laatste jaren een steeds groter succes, zowel in de studio als live op festivals, zo constateerde ook Boris zelf, tijdens een interview voor OOR vorig jaar: ,,Het gebeurt. Wijzelf blijven altijd gewoon op zoek naar nieuwe dingen. Zo heb ik nog de droom ooit een rapplaat te maken in Esperanto. Een plaat die handelt over de relatie met mijn ouders, die super goed is. Zij blijven ons op allerlei manieren helpen. ‘Heb je geld nodig? Kun je nog iets anders gebruiken? Weet je dat de diepvries nog vol zit?’ Hun hulp als prachtig thema. Daardoor is het ook meteen gedaan met onze streetcredibility.”
De groep maakte een aantal albums vol duetten met een keur van gastvocalisten. De formule kon nog jaren mee, maar dat is buiten deze creatieve gasten gerekend. Noah: ,,Ons nieuwe album is instrumentaal. Of ik gebruik de eigen stem, compleet kapot gemaakt en opnieuw in elkaar gezet.” Boris: ,,Vocals als instrument, te bespelen als synth.” Optreden is iets heel anders dan thuis knutselen. Boris: ,,Op het podium zijn we een omgekeerde karaoke machine. De muziek live, de vocalen op tape. Live willen we dansmuziek maken. Dansen is heel belangrijk. De tracks op het album dienen wel degelijk als basis van de live set. Maar dan meer geprocessed, want live is alles concreter, boertiger.”
De Vlamingen verklaren daarvoor ‘deftig’ gerepeteerd te hebben. Boris: ,,Dat deden we in een dansstudio in Frankrijk en die hebben we net niet in brand gestoken. Live mag er gerust eens wat fout gaan.” Noah: ,,We zijn nu nog met twee en dat maakt ons nog flexibeler. Ik zag een oud concert van de elektronische formatie Yellow Magic Orchestra. Zij pakten de zaak heel duidelijk als band aan. Dat doen wij nu ook. Boris: ,,We zijn dirigenten van ieder wel een stuk of vier verschillende elektronische instrumenten. We zijn constant aan het monteren, en Noah is onze dubmixer. Het kan gemakkelijk misgaan, maar op een goede manier kan dat tot verrassingen leiden. Op Best Kept Secret viel door al dat zweet uit die volle tent de helft van ons gerief uit. We improviseerden verder, op alles wat nog wel werkte. Was heel tof!”
Borokov Borokov + Staatseinde: 9 november Kleine Zaal in MEZZ. Deuren 19.30 uur / showtime 20.30 uur. Er zijn nog tickets!
Tekst: Willem Jongeneelen