Of was hij toch liever zelf muzikant geweest? Als credo op zijn Facebookpagina staat de volgende zin te blinken: ‘I just wanted to be one of The Strokes.’ Becx: “Haha. Ja, maar de reden dat ik dat niet ben is heel simpel. Ik had te weinig talent. Ik kom nochtans uit een muzikale familie. Pa speelt meerdere instrumenten, ma kan geweldig zingen. Dat credo is overigens de eerste regel van de song Star Treatment van Arctic Monkeys. Maar die klopt wel. Ik was als puber groot fan van The Strokes en wilde Julian Casablancas zijn. Wat een geweldig charismatische frontman vond ik dat.”

Bart Becx (Boxtel, 1990) noemt zich een van die vele voorbeelden van een mislukt muzikant die zich een andere functie in de muziekwereld toe-eigende. Hij woont al jaren in Tilburg. Daar rondde hij de opleiding International Event, Music & Entertainment Studies op Fontys af. “Mijn mentor tijdens het middelbaar onderwijs wees me op die toen nog nieuwe opleiding. Zij vond dat ik daar eens moest gaan kijken. Dat had ze goed gezien. Ook mijn ouders stimuleerden mij om vooral te gaan doen wat ik leuk vond, daar waar andere ouders liever zagen dat hun zoon of dochter accountmanager of tandarts werd.”

Die studie verliep voorspoedig. Hij won als student zelfs een trip naar het nieuwlichters-annex ontdekkingsfestival South By Southwest (SXSW) in Austin, Texas. ,,Ik won een wedstrijd, met mijn op papier gezette visie op de Nederlandse popmuziek, daarin stond verbinding centraal. Tijdens die reis kwamen er plots allerlei andere mogelijkheden open te liggen voor me. Om bijvoorbeeld een lid van de band Intwine te gaan managen met zijn nieuwe band. Op school vonden ze dat prima en werd het zelfs gestimuleerd. Gelijk doen, zeiden ze. Ook voor Donnerwetter en Grim Tim deed ik een tijdje het management of boekingen. Met mijn functie in het programma is dat lastig te combineren. Soms doe ik nog een freelance dingetje, om een artiest te helpen.”

‘Als student won ik eens een trip naar het ontdekkingsfestival South By Southwest in Austin, Texas’

Becx stak nieuwsgierig zijn neus in diverse zaken in de muziekwereld, tot hij een aantal jaren na zijn studie een meer steady job aannam bij Poppodium Volt in het Limburgse Sittard. ,,Ook daar had ik meerdere functies, maar als manager lag de focus op de inhoud en het programma. Het leukst van alles blijft zelf dingen creëren. Een podium bieden aan wat je zelf tof vindt, maar ook kijkend naar het profiel van de stad. Ik vind dat je in gesprek moet gaan met de stad waarin je werkt. Om meer binding te krijgen met wie daar actief zijn en beter te snappen wat er leeft. Dat was lastig in Sittard. In Breda gaat dat gemakkelijker zijn, daar ben ik binnen twintig minuten. Je zult me dus ook vaak gaan zien op verschillende events!”

Zijn liefde voor The Strokes verraadt dat Bart Becx van oorsprong een gitaarman was. ,,Dat klopt. Incubus is zelfs mijn alltime favorite band. Maar echt: ik eet alles! Mac Miller en minimal techno staan ook hoog in mijn jaarlijstjes! Volt was toen ik begon vooral een podium voor gitaarbands met lang haar. Nu laat ik het na vijf jaar achter als een kleurrijk podium waar veel andere geluiden vanaf komen. Het oude Volt is ook gebleven, want er is nog genoeg ruimte voor rock, metal en andere gitaren, ik ben er trots op dat Volt plek gaf aan een levendig hiphop-platform. Ook startte ik een nachtlabel en een eigen festival Nachtstroom, waarin mijn liefde voor ambient, minimal techno tot Berlijnse house in kwijt kon. Hier in Brabant kennen we het festival Draaimolen en Dekmantel is ook een van de meest toonaangevende festivals in dit genre, in Limburg was op dat vlak niets te beleven. Daar moest ik iets mee.”

De muzikale alleseter Bart Becx snoept van electro tot blues, en alles wat daartussen zit of naast geposteerd is. ,,In de titel ‘hoofd programmering’ zit al opgesloten dat ik met anderen samenwerk. Collega programmeur Casper Storm van ’s-Gravesande houdt zich bijvoorbeeld met hiphop en de nachtprogrammering bezig. Ik vind het belangrijk dat iedereen een bepaalde expertise heeft. Onze taak is de stad Breda interessanter maken, met MEZZ als speer- en draaipunt van tal van activiteiten. De grote zaal van MEZZ heeft een capaciteit van maximaal zeshonderd bezoekers. Dat is bepalend voor de vijver aan artiesten waarin je vist. Maar om dat te doorbreken gaan we de deuren opengooien, verlagen we onze drempel en programmeren we steeds meer in de stad. Ook gaan we actief op zoek naar bepaalde kansen op het gebied van internationale acts.”

‘Onze taak is de stad Breda interessanter maken, met MEZZ als speer- en draaipunt van tal van activiteiten’

Gek genoeg ligt de potentie van MEZZ buiten de muren van het eigen podium. Een samenwerking met Chassé Theater biedt extra mogelijkheden. ,,In de middenzaal passen wel twaalfhonderd bezoekers. Dat vergroot de vijver, waardoor bands van het kaliber dEUS weer in beeld komen. Tijdens het festival ‘Ik Zie U Graag’ zijn plots ook artiesten als Novastar en Hooverphonic weer haalbaar, omdat ze in Chassé kunnen optreden. En wellicht willen we soms ook wel eens Europees voetbal spelen. Waarom had Fontaines D.C. in het begin van de carrière niet gepast? Ik ga graag groepen halen; als je het niet probeert weet je zeker dat ze niet komen. Het is tijd om Breda eens op stelten te zetten, op een goede manier dan!”

MEZZ zal als het aan Becx ligt nog veel voelbaarder worden in alle uithoeken van de stad. Onder directie van Rik Peters is het al een tijdje in zwang. ,,MEZZ wil een keten vormen met andere locaties. Dat zijn niet je concurrenten, dat zijn je muzikale partners. Dat is goed voor het muziekklimaat van de stad. MEZZ werd al een van de podia voor Sound of Europe dat een spannende mix van jazz, klassiek, funk en zo meer brengt. We gaan ook samenwerken met Phoenix, Sound Dog en POB voor een terugkerend rock- en metalprogramma onder de noemer Prikkeldraad. Nog meer tipjes van de sluier? In Pier15 komt een punkevenement genaamd Coffey Fest, met onder meer John Coffey, Tim Akkerman en Janne Schra in De Waalse Kerk. Ook willen we steeds meer één-tweetjes maken met toffe festivals die we in Breda hebben.”

Plannen te over. ,,Breda is zo anders dan Sittard. Meer een studentenstad ook, wat veel extra mogelijkheden met zich meebrengt. Stiekem ben ik al aan een shortlist voor de volgende editie van PopMonument begonnen. Dat is ook zo’n fraai event op meerdere, soms onverwachte locaties. Persoonlijke wensen of voorkeuren? Ik zou het te gek vinden om de Duitse dj/producer en Berghain resident Marcel Dettmann eens te boeken. Daarnaast probeer ik af en toe zelfs nog wat verder out of the box te denken. De grootste droom? Aphex Twin naar Breda halen. Onhaalbaar? Waarschijnlijk, zelfs als we een heel park afhuren en inrichten. Maar dromen mag altijd, toch?”