Dit is de verplaatste show van Sass Jordan & The Champagne Hookers die eigenlijk op 4 juni / 27 mei zou plaatsvinden.

Sass Jordan kennen we natuurlijk allemaal! De rauwe stem van deze rocksensatie is niet te missen en trekt vanaf de eerste klanken alle aandacht naar haar toe. Denk aan de knallende vocalen op hits als ‘Make You A Believer’, ‘So Hard’, ‘You Dont Have To Remind Me’ en ‘High Road Easy’. Haar succes heeft zelfs geleidt tot samenwerkingen met bands als Aerosmith, The Rolling Stones, AC/DC en Van Halen. Na een decennium van stilte is Sass Jordan nu eindelijk terug met een nieuwe plaat genaamd Rebel Moon Blues! Deze plaat wordt getypeerd door haar rauwe stem en aardse stijl en bestaat uit acht geweldige nummers die ze samen met haar band The Champagne Hookers heeft opgenomen. Ze heeft haar liefde voor de blues gevolgd naar de kern. Daaruit ontstonden prachtige nummers waarbij ze haar versie ontwikkelde van nummers van haar favoriete artiesten. Zo heeft ze nummers van Willie Dixon, Elmore James, Freddie King, Gary Moore en Rory Gallagher gebruikt. Naast deze klassieke covers heeft ze het geweldige nummer ‘The Key’ geschreven. Sass Jordan heeft deze plaat met enorm veel plezier uitgebracht en merkte daarbij dat haar stem beter dan ooit is.

Sass Jordan is altijd al een blueszangeres geweest. Het duurde gewoon 40 jaar voordat ze zich dat realiseerde! Zo zegt ze over de nieuwe plaat: “I was very slow on the uptake. As usual,” the high-spirited Canadian rock queen cracks, bursting into raucous laughter. “It was one of those things that’s so dang obvious you just can’t see it. But yeah, the blues has always been a huge part of my life. It’s a big part of what I grew up with. It’s been there through my entire career. People have always said, ‘You’re so bluesy.’ And it’s true. My singing is blues-inflected. My songs use blues-type licks. If you listen to my album Rats, it’s totally blues-based. I didn’t do any of that on purpose. It isn’t contrived. It’s just me. So it’s always been there. It just took me this long to decide I could finally do it for real. Or at least do my version of it.”